Het aantal Nederlanders met een gebroken heup is de afgelopen jaren toegenomen. In vijf jaar tijd is het aantal met 12 procent gegroeid, naar bijna 25.000 patiënten in 2017. Deze stijging is deels te verklaren door de bevolkingsgroei en de vergrijzing.
Ouderen in de leeftijd tussen de 65 en 74 jaar breken het vaakst de heup, dit is de laatste vijf jaar toegenomen, terwijl 85-plussers hun heup juist minder vaak breken.
De grote vraag is natuurlijk; Hoe kun je dit voorkomen? Lastig. Maar je kunt wel de risico’s zo klein mogelijk proberen te houden
. Haal losse kleedjes weg of voorzie ze van een antislipmatje aan de onderkant, deze is bij veel winkels verkrijgbaar.
. Pas de badkamer aan, zorg voor open ruimte zodat u vrij kunt bewegen.
. Laat de tegelvloer behandelen met antislip, deze is in veel soorten verkrijgbaar en geeft u extra grip op gladde tegelvloeren.
. Ga even zitten tijdens het douchen, hiervoor zijn veel mogelijkheden verkrijgbaar.
Wacht niet met Woningaanpassingen tot u een heup gebroken heeft, maar reageer op tijd als u merkt als stevig staan of bewegen lastig wordt.
In Nederland overlijden veel mensen aan de gevolgen van hun val, de heup geneest in veel gevallen wel. Hoe zit dit nu eigenlijk?
Ongeveer een derde van de mensen die een heup breekt, sterft binnen een jaar. Waarom ligt dat aantal zo hoog?
“Het is een combinatie van factoren. Zoals gezegd zijn mensen die hun heup breken over het algemeen erg oud en hebben ze al een kwetsbare gezondheid. In het ziekenhuis wordt die er niet beter op. Door de pijn en de angst kan een patiënt na de heupoperatie last krijgen van acute, ernstige verwarring, een zogenaamd delier. Dat is met medicijnen goed te bestrijden, maar veroorzaakt toch veel stress. Het weg zijn uit de vertrouwde omgeving en slecht slapen doen ook een duit in het zakje. Door het liggen gaat de spierkracht bovendien razendsnel achteruit. Per week kun je zo 5 procent van je spiermassa verliezen.
Ruim driekwart van de patiënten met een gebroken heup is vrouw. Dat komt doordat vrouwen na de overgang zwakkere botten krijgen én omdat ze simpelweg ouder worden dan mannen. Als zij thuis de zorg hebben voor bijvoorbeeld een hulpbehoevende man of een huisdier, geeft dat extra spanning. Ze richten zich daar helemaal op, in plaats van op hun eigen herstel.
Al die factoren tezamen vergroten de kans op complicaties. De meest voorkomende zijn doorligwonden. Ongeveer 15 procent van de patiënten krijgt hiermee te maken. Andere complicaties zijn bijvoorbeeld een urineweginfectie, een longontsteking of een infectie van de wond. Eenmaal in zo’n neerwaartse spiraal, komt een deel van de patiënten daar niet meer uit. Het klinkt cru, maar het ergste wat iemand met een zwakke gezondheid kan overkomen, is in het ziekenhuis belanden.”
Maar al die problemen verdwijnen toch als de patiënt weer uit het ziekenhuis is?
“Dat hangt ervan af. Slechts 20 procent van alle mensen met een gebroken heup functioneert een jaar later weer op het oude niveau. De rest heeft in mindere of meerdere mate hulp nodig, bijvoorbeeld in de vorm van thuiszorg.
Veel mensen hebben moeite met dat verlies van zelfstandigheid. Vooral voor oudere vrouwen die hun hele leven voor anderen hebben gezorgd, is het soms lastig hulp te ontvangen in plaats van te geven.”
Van der Heide: “Bovendien zijn ze plotseling veel minder mobiel. Neem een vrouw die heel actief was als vrijwilligster bij allerlei verenigingen. Na haar val is autorijden onmogelijk, waardoor ze niet meer naar de bestuursvergaderingen kan. De eerste paar keer halen anderen haar nog op, maar gaandeweg wordt dat steeds minder. Daardoor mist ze ook het wekelijkse borreltje ná de vergadering. Voor je het weet is zo iemand haar sociale netwerk kwijt.”
“Dat gaat vaak gepaard met gevoelens van eenzaamheid en nutteloosheid. Als je dan bedenkt dat een patiënt al een flinke optater heeft gehad van de ziekenhuisopname, is het best voor te stellen dat de achteruitgang snel kan verlopen.” (Bron:Plusonline)